Επιμέναμε και επιμένουμε ακόμη πως ο Σαμαράς δεν είναι Παπανδρέου. Η στάση του όμως στην συνάντησή του με τον Τούρκο ομόλογό του και οι υποτονικές αντιδράσεις του στα όσα ο Ερντογάν έθεσε, δεν μπορεί να μην επισημανθεί. Είχαμε χθες μια ολιστική επίθεση της τουρκικής πλευράς: Ο Ταγίπ Ερντογάν έθεσε ευθέως θέμα συνεκμετάλλευσης των ελληνικών υδρογονανθράκων στο Καστελόριζο και την Κρήτη -win win όπως είπε- που σημαίνει συνεκμετάλλευση. Ουσιαστικά ζήτησε τη μισή ΑΟΖ για τη χώρα του, ενώ την ίδια ώρα ο μισός τουρκικός στόλος είχε αναπτυχθεί στη μέση του Αιγαίου, από το θρακικό πέλαγος έως ανατολικά Ρόδου.
Εκφράζουμε τις επιφυλάξεις μας για τους χειρισμούς της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά κατά την -αχρείαστη κατά τη γνώμη μας- επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη. Το σήριαλ ''ελληνοτουρκική προσέγγιση'' το έχουμε ξαναδεί. Το "Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας" των δύο χωρών, αλλά πρωτίστως οι εν αφυπνίσει διερευνητικές, οδηγούν για εμάς νομοτελειακά σε διαδικασίες φινλανδοποίησης της χώρας μας.
Να πούμε ακόμη πως ο Ερντογάν χαρακτήρισε "Τούρκους" και "ομοεθνείς" του τους μουσουλμάνους της δυτικής Θράκης, κατά παράβαση της συνθήκης της Λωζάνης, ενώ υπαινίχθηκε σαφώς ότι η περιοχή μεταξύ της Ρόδου και του Καστελορίζου ανήκει στην τουρκική υφαλοκρηπίδα. Μίλησε ακόμη περί "βόρειας και νότιας Κύπρου", ενώ η ελληνική αντιπροσωπεία άκουγε αμήχανα.
Είναι σαφές πως το ταξίδι Σαμαρά στην Τουρκία δεν μπορεί επ' ουδενί να χαρακτηριστεί παραγωγικό και επιτυχές. Θα μπορούσε τουλάχιστον ο Έλληνας πρωθυπουργός να κάνει μνεία στη συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, ή να υπενθυμίσει πως υπάρχει στην Κύπρο έναν κυρίαρχο και διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος.
Αν πρόθεση της κυβέρνησης είναι να κρατήσει υπό έλεγχο την τουρκική επιθετικότητα και να ''αγοράσει'' χρόνο, για να ασχοληθεί απερίσπαστη με τα μνημόνια και την οικονομία, το κατανοούμε. Δεν ξέρουμε κατά πόσο θα επιδείξει ανάλογη ''κατανόηση'' και η Τουρκία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου